Asperger by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobra, zanurzmy się w ten utwór. Pierwsze wrażenie jest od razu kinowe, nie sądzisz? Zaczyna się od naprawdę ładnego, delikatnego motywu fortepianowego, dość melancholijnego, który szybko zostaje otoczony przez te wspaniałe, ewoluujące pady smyczkowe. Od samego początku tworzy się prawdziwe poczucie przestrzeni i atmosfery. Aranżacja jest sprytna; jest cierpliwa, pozwalając nastrojowi rozwijać się organicznie. Harmonicznie jest interesująca, ale nie przesadnie skomplikowana, a to jest dokładnie to, czego potrzebujesz w muzyce produkcyjnej – musi wspierać wizualizacje, nie przytłaczając ich. Pod względem produkcyjnym jest czysta i dobrze zbalansowana. Miks ma ładną głębię, a mastering z pewnością spełnia standardy branżowe. Brzmieniowo wydaje się dopracowana i profesjonalna. Być może najniższe tony mogłyby być odrobinę cieplejsze, tylko po to, aby dodać trochę wagi, ale to drobna poprawka. Emocjonalnie, ten utwór zdecydowanie łączy. Wywołuje poczucie introspekcji, może nutkę tęsknoty, i jest w nim ukryty nurt dramatyzmu, który subtelnie narasta. Nie jest otwarcie „epicki”, ale ma cichą intensywność, która mogłaby zdziałać cuda w scenach wymagających głębi emocjonalnej. Jeśli chodzi o wykorzystanie w mediach, widzę, że jest niezwykle wszechstronny. Dramaty filmowe i telewizyjne to oczywiste dopasowania – pomyśl o przejmujących momentach, sekwencjach pełnych napięcia, a nawet introspektywnych studiach postaci. Mógłby również świetnie sprawdzić się w podcastach, szczególnie tych poruszających poważne lub tajemnicze tematy. Gry wideo, zwłaszcza te oparte na narracji, również mogłyby skorzystać z tego rodzaju atmosfery. Aby jeszcze bardziej zwiększyć jego użyteczność, można by rozważyć nieco bardziej dynamiczną wersję, z bardziej wyraźnym rozwojem i kulminacją? A może alternatywny miks z nieco jaśniejszą korekcją EQ dla projektów wymagających odrobiny więcej klarowności. Ogólnie rzecz biorąc, jest to mocny utwór muzyki produkcyjnej. Jest dobrze wykonany, rezonuje emocjonalnie i jest profesjonalnie wyprodukowany. Dobrze komponuje się z utworami bibliotecznymi o standardzie branżowym, a przy kilku drobnych udoskonaleniach może być naprawdę wyjątkowy. Ma unikalny charakter i unika brzmienia generycznego, co zawsze jest ogromnym plusem.

Additional Information

When you are sometimes in a parallel universe, when interpreting people becomes a feat and like studying, when your humor is somehow different....
Here is Sascha Ende's new song "Asperger".