Emerald Overture by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego "Emerald Overture". Pierwsze wrażenie jest zdecydowanie filmowe, bez wątpienia. Zaczyna się od tych naprawdę fajnych, ewoluujących padów, które od razu tworzą lekko tajemniczą, wspaniałą atmosferę. Aranżacja smyczkowa jest całkiem efektywna w budowaniu poczucia skali i dramatyzmu od samego początku. Harmonicznie nie jest przesadnie skomplikowana, ale nie musi; solidnie tworzy poczucie oczekiwania. Instrumenty dęte blaszane, które pojawiają się później, dodają prawdziwej wagi i mocy, nadając klasyczny orkiestrowy filmowy charakter. Pod względem produkcji jest czysto i klarownie – nic nie brzmi mulisto, a obraz stereo jest przyzwoity. Jak na muzykę biblioteczną, jest to zdecydowanie coś, co można użyć od razu. Jeśli chodzi o wpływ emocjonalny, to skutecznie tworzy poczucie epickiego rozmachu i ukrytego napięcia. Z łatwością można sobie wyobrazić to jako podkład muzyczny pod dramatyczną scenę w filmie, zwiastun gry wideo, a nawet jako mocne intro do podcastu lub prezentacji. Aby pójść dalej, być może odrobina więcej zmienności w dynamice i być może nieco bardziej chwytliwy motyw melodyczny mogłyby jeszcze bardziej to podnieść. W porównaniu ze standardami branżowymi, plasuje się na dobrym, profesjonalnym poziomie, szczególnie w przypadku bibliotek muzyki produkcyjnej. Nie osiąga absolutnego szczytu przebojowych ścieżek dźwiękowych, ale z pewnością jest znacznie powyżej amatorszczyzny i zdecydowanie w sferze solidnego, niezawodnego filmowego podkładu muzycznego. Kilka subtelnych poprawek w miksie – być może wydobycie nieco więcej dołu dla dodatkowego efektu i upewnienie się, że przejścia między sekcjami są super płynne – mogłoby naprawdę to dopracować. Ale ogólnie rzecz biorąc, mocny i skuteczny utwór, który jest gotowy do licencjonowania synchronizacyjnego takim, jaki jest.