Silent Movie 89 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

To uroczy utwór, od razu przywodzący na myśl klasyczne ścieżki dźwiękowe do filmów, szczególnie z epoki kina niemego, jak sugeruje tytuł. Główna melodia fortepianowa jest całkiem mocna i ma uroczą, lekko melancholijną jakość. Harmonicznie jest prosta, ale skuteczna, tworząc łagodny, refleksyjny nastrój. Aranżacja jest dość oszczędna, głównie fortepian, z czymś, co brzmi jak subtelne, niemal smyczkowe pady syntezatorowe, które dodają trochę atmosfery. Od strony produkcyjnej jest czysto i wyraźnie, choć może trochę zbyt sucho. Dodanie odrobiny więcej pogłosu, zwłaszcza do fortepianu, mogłoby wzmocnić wrażenie vintage i nadać mu trochę więcej głębi i przestrzeni. Z perspektywy mediów ten utwór ma zdecydowany potencjał. Wydaje się szczególnie dobrze pasować do dramatów kostiumowych, historycznych filmów dokumentalnych lub jakiegokolwiek projektu potrzebującego odrobiny klasycznych, stonowanych emocji. Pomyśl o przejmujących momentach w filmie narracyjnym lub nawet gustownej, nostalgicznej reklamie. Aby poszerzyć jego atrakcyjność, być może warto zbadać nieco cieplejszą korekcję EQ na fortepianie i eksperymentować z subtelnym nasyceniem taśmowym, co mogłoby jeszcze bardziej wzmocnić ten klimat vintage. To solidna podstawa i przy kilku subtelnych poprawkach może naprawdę zabłysnąć w odpowiednim projekcie. Zdecydowanie jakość na poziomie branżowym pod względem kompozycji i wykonania, po prostu potrzebuje trochę dodatkowego szlifu dźwiękowego, aby naprawdę go podnieść.