Hit or Miss? Arti’s Review
Okej, zagłębmy się w ten utwór – pierwsze przesłuchanie i od razu tworzy nastrój. Niewątpliwie jest tu wyraźny cel kinowy. Smyczki od razu przyciągają uwagę, tworząc rozległą, niemal żałobną atmosferę, która jest całkiem efektywna. Wydaje się, że utwór dąży do tej epickiej, emocjonalnej przestrzeni i pod wieloma względami to osiąga. Aranżacja jest zbudowana wokół stopniowego narastania, co jest standardem w tym stylu, ale działa to na korzyść budowania oczekiwania i poczucia progresji. Perkusja pojawia się nieco później, aby dodać energii i ciężaru, co jest sprytnym posunięciem, aby podnieść energię.
Kompozycyjnie melodia jest dość prosta i przystępna, co w rzeczywistości jest mocną stroną muzyki produkcyjnej – jest zapamiętywalna, ale nie przesadnie skomplikowana. Harmonicznie pozostaje w znanym terytorium, co znowu sprawia, że jest natychmiast rozpoznawalna i użyteczna w różnych mediach. Jeśli chodzi o aranżację, być może zbadanie kilku bardziej subtelnych zmian teksturalnych lub kontrmelodii w środkowej części mogłoby dodać warstwę wyrafinowania i zapobiec wrażeniu zbyt dużej powtarzalności w dłuższych sekwencjach.
Od strony produkcyjnej miks jest przyzwoity, ale jest miejsce na poprawę klarowności, zwłaszcza w dolnych średnich tonach. Smyczki mogłyby zyskać trochę więcej powietrza i detali, aby naprawdę zabłysnąć i oddychać. Niskie tony, choć obecne, mogłyby zostać dopracowane, aby uzyskać bardziej uderzający cios, zwłaszcza gdy wchodzą bębny. Jeśli chodzi o mastering, to jest na rozsądnym poziomie, ale być może można by zachować nieco większy zakres dynamiki, aby umożliwić większe emocjonalne wzloty i upadki. Pomyśl o odniesieniu się do standardowych utworów kinowych, aby porównać głębię i szerokość dźwięku.
Emocjonalnie, jak wspomniano, zdecydowanie trafia w sedno. Jest w nim poczucie dramatyzmu i być może odrobina melancholii, które mogłyby dobrze pasować do scen wymagających emocjonalnego ciężaru – pomyśl o dramatycznych zwiastunach, przejmujących momentach w filmach, a nawet o mocnych reklamach. Ma również nieco optymistyczny ton, co poszerza jego atrakcyjność. Do użytku w mediach jest dość wszechstronny. Wyobraź sobie to za szerokim ujęciem z drona, dramatycznym ujawnieniem w grze, a nawet emocjonalną kampanią reklamową. Aby zwiększyć użyteczność, być może nieco mniej „oczywista” aranżacja lub wersja z bardziej stonowanym miksem mogłaby być korzystna dla projektów wymagających bardziej subtelnego emocjonalnego podłoża.
W porównaniu z najlepszymi utworami branżowymi, nie osiąga on jeszcze tego poziomu odniesienia pod względem czysto dźwiękowego połysku i skomplikowanej złożoności aranżacji. Jednak z pewnością ma solidne fundamenty i jasny kierunek. Dzięki pewnym udoskonaleniom w miksie, szczególnie skupiając się na klarowności, zwartości niskich tonów i szczegółowości smyczków, mógłby naprawdę wznieść się na bardziej konkurencyjny poziom. Ma podstawowe elementy – silny rdzeń emocjonalny, jasną strukturę i użyteczny klimat. Potrzebuje tylko trochę więcej dźwiękowego wyrafinowania, aby naprawdę zabłysnąć w profesjonalnym kontekście bibliotecznym. Ogólnie rzecz biorąc, obiecujący utwór z dużym potencjałem.