Epic Bolero 2015 (feat. Maurice Ravel) by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego utworu. „Epic Bolero 2015” – od razu czuć rozmach. Zaczyna się bardzo rozważnie, niemal majestatycznie, sugerując coś wielkiego w nadchodzącym czasie. Instrumentacja jest wyraźnie orkiestralna, początkowo skupiona na smyczkach i instrumentach dętych drewnianych, nadając lekko melancholijny, ale pełen godności ton. W miarę postępu można poczuć subtelnie narastające napięcie, co jest klasyczną strukturą Bolera – to powolne narastanie intensywności. Aranżacja jest pod tym względem całkiem efektywna; instrumenty wchodzą stopniowo, warstwowo tworząc bogatszy i bardziej imponujący krajobraz dźwiękowy. Pod względem produkcji jest przyzwoicie. Miks jest w miarę zbalansowany, pozwalając usłyszeć każdą sekcję orkiestry, chociaż być może dół mógłby być nieco bardziej zwarty i zdefiniowany, aby naprawdę nadać mu ten nowoczesny, kinowy charakter. Jest dobre poczucie przestrzeni, ale potencjalnie trochę więcej uwagi poświęcone pogłosowi i ogólnej głębi dźwiękowej mogłoby go jeszcze bardziej podnieść, czyniąc go jeszcze bardziej ekspansywnym. Emocjonalnie zdecydowanie spełnia obietnicę „epickości”. Ma ten dramatyczny ciężar i splendor, jakiego można by oczekiwać, dzięki czemu natychmiast nadaje się do scen wymagających poczucia wagi lub rozwijającego się dramatu. Pomyśl o zwiastunach, mocnych ujawnieniach, a może nawet niektórych filmach w grach. W reklamie mogłoby dobrze sprawdzić się w przypadku marek dążących do wizerunku premium, wyrafinowanego. W porównaniu ze standardową muzyką biblioteczną? Jest solidny, zdecydowanie z zakresu profesjonalnego. Aby pójść dalej, sugerowałbym skupienie się na dopracowaniu niskich częstotliwości i dodaniu odrobiny nowoczesnego połysku do ogólnej produkcji – być może kilka subtelnych, współczesnych technik miksowania, aby poprawić klarowność i uderzenie, nie tracąc klasycznego orkiestralnego brzmienia. Ponadto eksploracja dynamicznego kontrastu w aranżacji mogłaby być interesująca – być może nieco cichsza, bardziej intymna sekcja przed ponownym uderzeniem pełnej siły, tylko po to, aby zmaksymalizować zakres dynamiczny i emocjonalny wpływ. Ogólnie rzecz biorąc, jest to mocny utwór z wyraźnym potencjałem. Tylko kilka poprawek w produkcji mogłoby naprawdę sprawić, że się wyróżni i poszerzy jego atrakcyjność dla licencjonowania synchronizacji.