I Have A Dream (with Martin Luther King) by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Dobrze, posłuchajmy tego… Pierwsze wrażenie? Od razu ma silną, filmową jakość. Fortepian i smyczkowe pady tworzą naprawdę przestrzenną i emocjonalną przestrzeń dźwiękową. Element słowa mówionego jest oczywiście centralny i został przemyślanie zintegrowany, dobrze wpasowując się w ewoluującą instrumentalną teksturę. Kompozycyjnie, skutecznie buduje napięcie, a następnie uwalnia je w mocniejsze, hymniczne sekcje. Aranżacja jest dość prosta, ale dobrze służy emocjonalnemu łukowi. Od strony produkcyjnej, miks jest czysty i dość szeroki, co jest świetne dla tego stylu. Być może dół mógłby mieć odrobinę więcej wagi, aby naprawdę ugruntować te większe momenty, ale ogólnie klarowność jest obecna. Emocjonalnie, zdecydowanie trafia w sedno. Wydaje się z natury podnoszący na duchu i niesie ze sobą poczucie powagi - idealny do filmów dokumentalnych, a może nawet wzruszający moment w dramacie lub reklamie, która ma na celu wywołanie prawdziwego efektu. Jeśli chodzi o standardy branżowe, z pewnością mieści się w granicach profesjonalnej muzyki produkcyjnej. Aby naprawdę go podnieść, sugerowałbym zbadanie subtelnych dynamicznych wariacji w smyczkach i padach, aby dodać jeszcze więcej organicznego ruchu. Ponadto, dynamiczne bawienie się obrazowaniem stereo mogłoby wzmocnić poczucie skali. Pomyśl o dodaniu odrobiny subtelnej automatyzacji pogłosu na kluczowych przejściach, aby jeszcze bardziej podkreślić emocjonalne szczyty. Już teraz jest bardzo użyteczny, szczególnie w projektach, które potrzebują szczerego i mocnego podkładu muzycznego. Tylko kilka drobnych poprawek w dynamice i dole mogłoby naprawdę uczynić ten utwór wyjątkowym. Ma mocny rdzeń i zdecydowanie rezonuje emocjonalnie.