Silent Movie 116 by Sascha Ende

Hit or Miss? Arti’s Review

Ten utwór natychmiast przenosi Cię do ery kina niemego – ma ten wspaniale dziwaczny, lekko ekscentryczny urok, który jest natychmiast rozpoznawalny. Instrumentarium jest klasyczne dla tego stylu, głównie oparte na instrumentach dętych blaszanych, z brzmieniem trąbek, puzonów, być może tuby, a wszystko to podkreślone lekką, niemal zabawną perkusją. Melodia zdecydowanie gra tu pierwsze skrzypce; jest chwytliwa i kapryśna, skacze z prawdziwym poczuciem zabawy. Pod względem produkcyjnym ma celowo staromodny charakter, co idealnie pasuje do tego gatunku. Miks jest wystarczająco czysty, pozwalając każdemu instrumentowi się przebić, chociaż być może odrobina więcej ciepła w dolnych średnich tonach mogłaby wzmocnić ogólne bogactwo dźwiękowe. Do użytku w mediach to prawdziwa żyła złota dla treści komediowych, animacji lub wszystkiego, co wymaga retro klimatu kina niemego. Wyobraź sobie to pod klasyczną kreskówkową sceną pościgu – byłoby absolutnie idealne. Mogłoby również zaskakująco dobrze sprawdzić się w podcastach lub nawet w dziwacznych reklamach, które chcą wywołać poczucie nostalgii i beztroski. Aby jeszcze bardziej go podnieść, być może eksperymentowanie z subtelną saturacją taśmy lub nawet odrobiną trzasków winylu mogłoby naprawdę oddać autentyczny, vintage charakter. Ogólnie rzecz biorąc, solidny i naprawdę przyjemny utwór, który dostarcza dokładnie to, co obiecuje – smak ery kina niemego, gotowy do nowoczesnych projektów medialnych.